Alive and kicking

Geachte lezers,

Jullie hebben al een tijdje niets van mij vernomen via de blog en nee ik ben mijn vingers niet verloren heb ook geen writersblock, zoals bono. Ik ben gewoon druk en nog altijd alive and kicking. Inmiddels ben ook alweer 10 dagen thuis in Leidschendam voor het paasreces, velen van jullie heb ik al weer gezien en ik werd overladen met superlatieven voor mijn schrijfkunsten. Vandaag is pas de eerste dag zonder afspraken of feestjes dus heb ik even de tijd om een nieuwe blog te schrijven.

De vorige keer was ik gebleven bij week 7, op die vrijdag heb ik eerst meegedaan aan een onderzoekje van ongeveer 10 minuten na afloop kreeg je een fles rode wijn mee, en met de wijnprijzen voelt zo flesje wijn toch een beetje als de jackpot. In de avond hadden we weer een gezellige sensory dinner. Bij weer een andere klasgenoot thuis, ze hadden daar een prachtige bijna professionele keuken, discobal en grote boxen voor de betere feestjes. Het eten was weer heerlijk en we hebben allemaal weer kunnen genieten van de heerlijke gerechten die iedereen gemaakt had. Na het diner hebben we de foute muziek en discobol aangezet. Dit deed me eigenlijk heet meeste denken aan de foute kinderdisco feestjes van vroeger waarbij iedereen in een kringetje staat en eigenlijk niet durft te dansen, de muziek was in ieder geval niet veranderd, allemaal heel slecht maar ook erg leuk. De zaterdag rustig aan gedaan en de zondag ben ik naar het National Museet geweest, het nationale museum van Denemarken. Behalve een hoop oude zooi was er eigenlijk maar weinig te zien dat mij interesseerde. Het leukste waren de twee vitrines met Beatles spullen, dus zo was de dag weer gered.

Week 8 verliep rustig, dinsdag moesten we op school komen voor ons laatste college en in de middag hadden we de presentaties van ons eerste project (een onderzoeksopzet naar een onderzoek over de invloed van eten in het donker op de voedselinname en of er verschil is wanneer je de maaltijd kort hebt gezien voordat het licht uit ging). Het onderzoek mogen we niet uitvoeren, we moesten het alleen bedenken en uitdenken hoe je het onderzoek zou gaan uitvoeren. De woensdag natuurlijk vrij en de donderdag hadden we presentaties van project nummer 2 (hierbij moesten we statistische analyses doen van een al uitgevoerd onderzoek). Beide projecten hebben we gehaald, voor projectwerk/presentaties krijg je in Kopenhagen geen cijfer maar alleen een voldoende of onvoldoende. De vrijdag ook vrij en in de middag nog even wat cadeautjes gekocht voor het thuisfront en om 17.00 uur had ik een skype afspraak met Wageningen, een soort sollicitatie gesprek voor mijn thesis. (een soort stage opdracht maar dan voor de Universiteit, voor september t/m februari). Het gesprek ging goed en hoewel ik 66,7% kans had om de opdracht dan ook echt te mogen doen, was ik erg blij toen ik zaterdag een mailtje kreeg dat ik dan ook 1 van de 2 gelukkige was. De thesis is het uitvoeren van een sensorisch onderzoek naar de perceptie en acceptatie van het eten van insecten in verschillende te ontwikkelen producten. In het weekend ben ik maar voorzichtig aan beginnen met leren voor tentamens de donderdag en vrijdag in de komende week.

Week 9 begon met D-Day mijn verjaardag, gelukkig is er aan de overkant van de straat een kantoor dus niemand heeft gezien dat ik om 0.00 uur hysterisch rondjes rende door mijn kamer en wat vreugde dansjes maakte. Ik dacht heerlijk te kunnen uitslapen maar om kwart voor 8 presteerden een paar gekken het om mij wakker te bellen. Toen maar gelijk met feestmutsje opgezet en verse broodjes en taart gehaald bij de banketbakker. ’s middag zijn 5 klasgenoten nog langs geweest met cadeautjes en savonds ben ik met er met 5 uit eten geweest. We hebben de plaatselijke Griek failliet gegeten, voor 10€ pp een eenvoudig buffetje, maar het smaakte prima. En verder ben ik eigenlijk de hele dag bezig geweest met het afhandelen van enorme hoeveelheid felicitaties. Dinsdag en woensdag mij verder voorbereid op mijn tentamens en donderdag was het eerste tentamen. Voor me gevoel ging het erg goed, ik had 5 uur de tijd (incl. 1 uur extra voor dyslexie), dus me Bassie & Adriaan lunchtrommel mee, geen vergroting, want dat kennen zie niet in Denemarken. Maar de vragen waren kort dus makkelijk te lezen. Je mocht ook al je aantekeningen, slides en al je boeken meenemen, dus ik had nog mijn grote Jip en Janneke verhalen boek bij me, maar die had ik uiteindelijk helemaal niet nodig. Maar uiteindelijk heb ik het tentamen rustig kunnen maken en had ik een goed gevoel. Het zelfde geld voor het tentamen vrijdag. Beide tentamens zat ik niet bij mijn eigenklas, donderdag zat ik met 3 andere dyslecten in een lokaal en vrijdag bij een klas die een standaard tentamen van 5 uur had. Zij mochten zelfs hun laptop gebruiken, dat was bij ons wel verboden. De tentamens waren in het oude klassieke universiteitsgebouw van de faculteit, erg mooi en oud dus, daar was ik nog niet geweest. Na het tentamen ingecheckt en mijn boardingpass geprint voor mijn vlucht terug. Thuis mijn koffer ingepakt en 's avond weer pannenkoeken gegeten met de Nederlandse vrouwen in de flat. Zaterdag ochtend met de bus en metro naar het vliegveld, de metro rijd tot aan de bagage drop-off, erg handig dus. Daarna heb je wel gelijk de handbagage controle (en nietzoals op Schiphol bij de gate) dus dat werd een halve liter chocolade melk atten. En daarna de winkeltjes bekeken op het vliegveld, omdat het tax-free is is vooral de alcohol belachelijk goedkoop vergeleken met de supermarkt. Daarna kon ik zo het vliegtuig instappen, maar ID-kaart is geen enkele keer gecontroleerd, toch handig voor criminelen die het land willen ontvluchten. Het was een klein vliegtuigje waarbij ik al klem zat als ik alleen al stond, zitten ging eigenlijk prima. Het was helder weer, maar Kopenhagen heeft geen skyline dus je ziet weinig, wel had ik mooi uitzicht over Flevoland en Amsterdam. We vertrokken 5 minuten eerder en ik stond 20 minuten eerder weer naast het vliegtuig, toch een vreemde gewaarwording als je de ns gewent ben. Op Schiphol aangekomen leek het wel een tropisch eiland, en de dikke winterjas en vest konden uit. De was koffer kwam snel en Nanou stond me op te wachten, toen ik haar zag plopte me oren gelijk (zoals je meestal hebt met vliegen) waardoor ik minder goed hoorde, een natuurlijke reactie ter bescherming van het vele gemekker en gemopper bij de hereniging met me zusje en moeder. En dan vraag je je eigenlijk gelijk weer af waarom je terug na Nederland wou. Je stapt in de auto en rijd zelf weg, alsof je nooit ben weg geweest eigenlijk. Ook de hondjes waren eerder teleurgesteld dan blij, omdat ik dan mijn plek op de bank weer zou opeisen en hun weer wijs op de regelementen die hier in huis gelden en die zijn opgesteld in het grote honden regelementenboek. Gelijk langs de Ri.V.A. geweest om mijn papa gedag te zeggen, die was gelukkig een stuk enthousiaster, hoewel het wel raar is om de dierenwinkel zo voor meer dan de helft leeg te zien. Verder de hele afgelopen week druk geweest, etentjes, verjaardagen (waaronder die van mij voor de familie), tandarts, kapper, een nostalgische Haagsche studenten avond met ’De 4 bier musketiers’ en ik ben een dagje in Wageningen geweest voor een gesprek met mijn thesis begeleidster een symposium over insect, met Branko, en wat vriendenbezoekjes van wageningense vrienden en zondagavond naar Racoon met papa, mama en Nanou in Tivoli (in Utrecht, niet die in Kopenhagen). Nog een weekje ben ik in Nederland, zaterdag vier ik voor een 3e en laatste keer mijn verjaardag, nu voor een aantal vrienden en maandag vlieg ik na het eieren zoeken en paasontbijt terug naar Kopenhagen voor de laatste 3 maanden, waarin 14 bekende mij en de stad komen bezoeken, dus het word druk, naast het reguliere feestprogramma.

Liefs van Yoeri!
xxx