Bier en een bus vol tieten

Aloha!!!

Deze blog wil ik graag beginnen met het beantwoorden van een van de lezersvragen van de vorige blog.

Beste Els, Bedankt voor je interessante vraag. Met mijn knie gaat het inmiddels weer helemaal prima, hij functioneert weer naar behoren. Ik hou mijn blogs graag altijd kort en bondig en daarom kan ik helaas niet ingaan op de exacte hoeveelheid bitterballen. Ik hoop hiermee je vragen voldoende te hebben beantwoord.

Dan nu ter zaken, donderdag 1 mei is in Nederland natuurlijk altijd al een feestdag want dan is mijn papa jarig, maar hier in Denemarken vieren ze, de dag van de arbeid. Omdat dan eigenlijk vooral de jeugd vrij is trekt die massaal gewapend met kratten bier of red bull als het nog kinderen zijn en een bbq naar het grote park bij mij in de buurt. Er zijn optreden, debatten en kermis en het was heerlijk zomers weer. Dus wij nu ook naar het park, na de bbq hotdog lunch werd de rest van dit feest mij helaas door de neus geboord, want ik moest Nanou en Mandy ophalen van het vliegveld. Ze hadden vertraging, maar toen ik (was dus later vertrokken) aan kwam op het vliegveld in me T-shirtje stonden de 2 dames al klaar om op poolexpeditie te gaan. Ik was eigenlijk wel enigszins opgelucht, dan zou ik in ieder geval geen gezeik hebben van ‘ik heb het koud’, maar helaas ik kwam bedrogen uit. Vooral als we op me kamer waren, dan was het weer koud dan weer te warm en ik maar met het raam staan te hannesen, door die nooit is meewerkende luxaflex heen. Vrijdagochtend ons lunch pakketje gesmeerd en op expeditie. We moesten eerst nog een fiets ophalen bij de fietsverhuur en zelf had ik ook nog een extra fiets kunnen regelen. Nadat Nanou er 1 had gevonden die aan al haar eisen voldeed, konden we met de free biking tour beginnen, met mij als tourguide en een heerlijk zonnetje in de lucht. We hebben alle belangrijke plekken in Kopenhagen gezien, het was erg druk in de stad, met o.a. al veel songfestival mensen, had ik nog zowat een privé voorstelling bij de wisseling van de wacht, was het hele plein nu afgeladen met mensen. ’s Avonds voor hun gekookt en zij af gewassen en toen nog ff langs de Fridaybar, na de hele tour van die dag waren we behoorlijk gaar, dus laat is het niet geworden. Na het raam op de juiste stand te hebben afgesteld voor de juiste kamertemperatuur konden we gaan slapen. Zaterdag zijn we met de trein naar Malmö gegaan, over de lange brug, ben je er zo, voor ons alle 3 de eerste keer in Zweden. Malmö was eigenlijk niet echt een bijzondere stad, mooi stadhuis en gezellig pleintje en verder een beetje in het rond gelopen gelukkig was het ook hier weer lekker weer. Toen we gingen lunchen, had de terrasbediening niet helemaal door dat het lekker weer was, want alle terrasverwarmers stonden aan. Het was eigenlijk een soort openluchtsauna en dan met je kleren aan. De verse hamburger was erg lekker en na het koude dompelbad zijn we verder gelopen. Om voor ’s avonds een leuke tent de vinden, die aan de wensen van beide dames voldeed was lastig, en dat komt niet alleen door hun, maar ook door de uitgaanscultuur hier in Kopenhagen. Zondag hebben we weer de trein gepakt, maar nu de andere kant op, naar het zonovergoten Helsingør. Een erg gezellige kustplaats met het Kronborg slot, waar Shakespeares Hamlet zich afspeelde, vanaf hier kan je Helsingborg, Zweden, makkelijk zien liggen. Er was ook nog een gezellig oud centrum en een koffietent met heerlijke bagels. Eind van de middag weer terug richting Kopenhagen voor de opening van het Songfestival op het Stadhuisplein. Op de rode loper kwamen in 2,5 uur alle delegaties voorbij, gelukkig kwam Nederland als derde en hoefde we niet al die tijd te blijven staan, ook hebben we de man met de baard uit Oostenrijk gezien. ’s Avonds bij een pizzeria gegeten. We konden heerlijk op het terras zitten, totdat de zon achter de gebouwen verdwenen, gelukkig waren er toen dekentjes voor de dames. Ook zat Mandy ongegeneerd te fluiten naar de ober, helaas was haar toetje gewoon een glas wijn en geen Italiaanse worst. Ik en Nanou hadden een heerlijke nutella/ricotta pizza toe. Omdat het 4 mei was hebben we ook in Kopenhagen om 8 uur 2 minuten stilte gehouden. Nanou en Mandy zijn toen naar mijn huis gefietst, ik had nog afgesproken met 3 chinezen die ik uit Wageningen ken en dit weekend in Kopenhagen waren. Toen ik bij de flat aan kwam, zag 2 brandweerwagen bij ons voor de flat staan samen alle mensen uit het gebouw sommige al in pyjama. Nouja alle mensen, ik zag een hoop bekende op 2 na. Het bleek vals alarm te zijn dus en terwijl de meeste al 20 minuten buiten stonden kon ik gelukkig snel naar boven. En toen ik mijn kamer binnen kwam zaten die twee missende personen er hoor, fles wijn in hun mik, zak chips in het midden een film te kijken. Ze hadden het hele alarm gemist. Ik heb het nog bij iemand een paar kamers verder gevraagd, maar die was als 1 van de eerste beneden en het enorme kabaal dat het brandalarm maakte. Voor Nanou en Mandy heb ik toen maar gelijk een afspraak gemaakt bij Schonenberg.
Maandag 5 mei Bevrijdingsdag, dus eerst de dames uitgezwaaid die richting het vliegveld gingen en ik moest gewoon weer naar de uni. In de middag had ik voor mijn project een bierproeverij waarbij we 4 gewone en 5 alcoholvrije biertjes moesten proeven. Toen ik thuis kwam was het er weer een oase van rust. Eerst mijn kamer onthaard, van al de lange blonde haren, een paar sokken van Nanou gevonden, mijn badkamer plankje was weer vrij van poederdoosjes en andere restauratie middelen en als ik naar de wc moest stond de wc bril weer gewoon omhoog, zoals het hoort. Dinsdagmiddag hadden we een klein smaaktestje met appelsap, zelf appelsap gemaakt, met water, suiker, zuur en aroma’s. En dit dan vergeleken met appelsap uit pak en verse appelsap. Het weer was ondertussen aardig omgeslagen en woensdagochtend kwam het met bakken uit de hemel, dus kwam op de uni aan als een verzopen kat, in de middag hadden we een college over sterke drank inclusief een proeverij van 6 verschillende drankjes, 5 als samples van tijdens de productie, dus niet wat je in de winkel kan vinden. Als 6e kregen we het typisch Scandinavische aquavit (smaken die hier in terug kwamen hadden we dus eerst lost geproefd). Na de proeverij mocht ik de fles aquavit, nog voor ¾ gevuld mee naar huis nemen. Zo ging ik dus al bezopen kat naar huis maar de volgende dag niet met een kater naar de universiteit. Vrijdag hadden we nog een college over kaaspoeder (dat zit o.a. op je kaaschips), allemaal erg sterk van smaak maar ook wel lekker. Het potje met blauweschimmelkaaspoeder mocht ik mee naar huis nemen, een pasta met blauweschimmelkaassaus is nu dus zo gemaakt. Vrijdagmiddag/avond was er een voorjaarsfestival georganiseerd door de universiteit. Met veel (Deense) muziek, waarbij die Denen dan helemaal los gaan om een soort van ‘Jeugd van Tegenwoordig’ maar je er als buitenlander natuurlijk niets van snapt. Eten en drinken meenemen was helaas niet toegestaan, gelukkig had ik grote binnenzakken voor wat blikken bier, rond 7 uur ben ik met de 2 Italianen naar huis gefietst voor een nieuwe lading en een pizza. Toen we weer richting het festival fietste hoorde we muziek, en er kwam een bus aan rijden met allemaal feestende dames er in. En toen gebeurde het, het geen wat je normaal alleen in films ziet, ik moest aan deze scene denken, helaas reed de bus bij ons nu wel door. https://www.youtube.com/watch?v=Ku1Xc6NT6m8. Maar de shirtjes gingen omhoog en de vrouwelijke lichaamsdelen waaraan een zuigeling gevoed wordt, werden aan ons getoond. Helaas reed de bus sneller dan wij konden fietsen en verloren we het stukje hemel op aarde al snel uit het oog. Ik zat nog te denken, als ik nou groenteboer was geweest had ik mijn reclame op die bus geplakt, of er achteraan gereden: “Groenteboer Verbaan: Voor de lekkerste bloemkolen en meloenen”. Nadat tot ons 3 was doorgedrongen wat ons was overkomen en we weer waren bijgekomen zijn we weer naar het festival gefietst. Zaterdagmiddag heb ik de fiets gepakt richting het Songfestival eiland om is te kijken daar bij die reusachtige hal op een normaal gesproken vervallen oude fabriekseiland, onderweg daarnaar toe kom je ook langs Noma, het beste restaurant ter wereld, op de foto gaan met alleen het naambordje is al een toeristische attractie, ik was er dan ook niet alleen. Daarna nog ff de stad, die was helemaal volgelopen met songfestivalgangers, de een nog leuker en soms extravaganter verkleed dan de ander. Ik vond al dat er zoveel politie en ME op de been was. Later snapte ik waarom er kwam een grote groep van meer dan 100 mensen, compleet in het zwart met capuchons, sjaals of bivakmutsen als een groep dolle honden door de hoofd winkelstraat gerend, gooiend met rookbommen. ME bussen reden af en aan, alle regeringsgebouwen werden streng bewaakt hoofdwegen in het centrum waren afgesloten en de brug vanuit het centrum richting het songfestival eiland was afgesloten. Af en toe zag je dan weer een groep relschoppers voorbij rennen gooiend met ook vuurwerk en glas achter nagezeten door een horde ME, of je zag een groepje geboeid op de grond zitten met de politie erbij die dan vervolgens weer de huid werden vol gescholden door relschoppers die heel stoer aan de andere kant van het water stonden. Van deze pleuris uitbraak was ‘s avonds gelukkig niets meer te merken. In het centrum waren grote schermen neergezet waar iedereen de songfestival kon volgen, de hele week waren er al festiviteiten in het centrum. Het was heel gezellig, iedereen die er met vlaggen staat voor zijn eigen land, waaronder ook veel Nederlanders, als of je naar een voetbal wedstrijd kijkt waarbij 26 elftallen tegelijk in het veld staan. En dan de punten tellen is net strafschoppen nemen, waarbij je bij 10 of 12 punten hard staat te juichen met de Nederlanders. Erg gezellig, ook het massale gejuich bij Oostenrijk en bij Polen. Die act had sowieso al 2 pluspunten ten opzichte van de andere acts, als ik een Poolse groenteboer was, had ik het wel geweten, qua sponsoring. Het boegeroep bij alles wat met Rusland te maken had en bij de 8 punten van België aan Nederland. Het weer viel gelukkig mee, aan het eind kwam het met bakken uit de hemel en met het behalen van de 2e plaats hield ik het dus niet droog. Toen op weg naar de fiets nog een gek de winkelstraat (wat een auto vrije zone is) in reed en toen de politie aan kwam stormen weer vol in zijn achteruit terug reed en hij nog op tijd achter zijn stuur vandaan getrokken kon worden, was het echt tijd om naar huis te gaan. Maandagmiddag terwijl ik bij de Aldi was een fietsband leeg gelopen, gelukkig was mijn huis en de fietsenmaker niet ver weg, dinsdag kon ik een fiets lenen van een flatgenoot en ‘s middag was me fiets weer klaar. Dinsdag had ik me allerlaatste hoorcollege ooit en omdat dinsdagmiddag het weekend was begonnen was het ‘s avonds tijd voor de Kulørbar. Vandaag heb ik een rustdag en vanaf morgenochtend hoog bezoek uit Voorburg en Dordrecht.

Nou na deze korte update zijn jullie weer helemaal op de hoogte van de avonturen in Kopenhagen.

(De foto’s van de vorige blog heb ik daar nog bijgezet)

Ciao
xxx