A Message from your Yoeri

Hallo hallo,

Het is alweer meer dan een maand geleden maar nu eindelijk meld ik me dan weer hier. Dus hoe lang mijn blog ook, genoeg tijd gehad om hem te lezen. De genen die mij op Facebook hebben weten dat ik niet stil heb gezeten. Dit keer heb ik hem opgedeeld in vier delen, dus als je zou willen heb je de komende vier avonden een verhaaltje voor het slapen gaan.

Begin eerste bedrijf:
Het begon allemaal op de vroege donderdagochtend van de 15e mei 2014, om 8.04 lande het vliegtuig uit Nederland met Wilrik en Jørn erin, bij velen ook wel bekend als de knapste jongen van Voorburg en de Babemagnet uit Dordrecht. Mijn klasgenoten zaten allemaal in Frankrijk dus ik kon twee fietsen lenen, dus we konden gelijk op pad, langs alle bezienswaardigheden in Kopenhagen. In de namiddag genoten van de heerlijke biertjes bij Mikkeller en ’s avonds van een pizza buffet. Toen kon het eerste stap avondje beginnen bij de Kulørbar. Toen we daarvan woensdag ochtend weer hersteld waren konden richting Tivoli. Het is niet groot maar erg leuk om is in de attracties te kunnen nadat je er al zo vaak langs bent gefietst. De oudste nog werkende achtbaan ter wereld (100 jaar) staat in het park en was erg leuk. Het mooiste is dat deze houtenachtbaan geremd word door een medewerker die in de achtbaantrein zelf zit. Het gaafste was de zweefmolen, waarbij je in je stoeltje aan 4 dunne schakelkettingen op 80 meter hoogte met 70 km/h de Deense wind trotseert, met een prachtig uitzicht over de stad. We waren bloednerveus maar het was onwijs kicken dus later nog een keer geweest. Tivoli is geopend tot 12 uur ’s nachts dus toen we in de late avond schemer nog eens in de achtbaan gingen, met je voeten vrij in de lucht en de rails recht voor je en drie keer over de kop hebben we het eindstation nooit bereikt. Door het veiligheidssysteem werden we zelfs in ze achteruit gezet. Een Deense blonde jonge dame kwam aangelopen om te vertellen dat we rustig moesten blijven zitten en dat de hulptroepen onderweg waren. Ik had gehoopt dat ze ons kwam redden, dat dus niet, maar we hadden in ieder geval wat om naar te kijken. Toen de brede kerels er waren moest je jezelf uit je stoeltje duwen en proberen om op de 1 van de rails te terecht te komen, anders zouden ze je opvangen om te voorkomen dat je 10 meter naar beneden te pletter stortte. Aangekomen op het eindstation zei ik dat ik tegen de Deense blonde jonge dame, dat ik nog wel eens nachtmerries kon krijgen van deze ervaring en of ik haar dan kon bellen om mij gerust te stellen, maar daar ging ze niet op in. Na deze bijna doodervaring weer terug naar de oude houtenachtbaan, die deed het tenminste al 100 jaar. Het vrijdagavond concert zorgde voor een enorme mensen massa in het park ‘s avonds. We vonden er niets aan en konden gelukkig via een zijuitgang het park uit, richting het Kopenhagense nachtleven. Voor een onbeperkt aantal drankjes en danspasjes in The Penthouse. Zaterdag hebben we rustig aan gedaan en wederom genoten van de zon/bier die al die dagen al volop scheen/gedronken werd. Om vervolgens zaterdagavond weer naar de Kulørbar te gaan. Halverwege kreeg ik een mooie groene lange Hawaii rok toegeworpen, waardoor mijn flexibele heupbewegingen nog beter tot zijn recht kwamen. Bij het verlaten van de Kulørbar was het al weer licht en omdat ik “’s nachts” nog nooit bij de zeemeermin was geweest zijn we daar heen gefietst, langs de paleizen waar de wachten nog altijd buiten staan, maar zonder die enorme bontmuts. Omdat er om 5 uur ’s nachts bijna geen andere toeristen zijn kan je rustig op de foto met het beeld. In tegenstelling tot de andere dagen kwam het zondag met bakken uit de hemel, dus hebben we een bezoek gebracht aan het Carlsberg museum, het stelde niet veel voor, maar met dit weer de perfecte middag. De laatste nacht hebben Wilrik en ik Jørn nog het halletje in gekregen met ons gesnurk, missie geslaagd. Maandag ochtend de 2 heren naar huis gestuurd. Op de universiteit hadden we maandag en dinsdag sensorische testen, zelf moesten we meedoen aan koffie testen en olietesten en met mijn groep moest ik een sensorische test met alcoholisch en non-alcoholisch bier opzetten en afnemen.

Einde eerste bedrijf.


Begin tweede bedrijf:
Het begon allemaal op de vroege donderdagochtend van de 22e mei 2014, om 8.03 lande het vliegtuig uit Nederland met Yvonne en Suzanne, bij de meeste toeristen gewoon bekend als de Kaasmeisjes op de kaasmarkt in Alkmaar. Omdat we nog niet gelijk een fiets hadden hebben we de stad te voet doorkruist. Hoe meer ik sta uit te leggen als eens soort gids de meer je zo ook wordt behandeld door andere toeristen, totaal 8 keer vandaag. Mede door het lekker weer was dat goed te doen, maar moest er flink gesmeerd worden. In Nyhavn kan je heerlijk op de kade zitten in de zon en genieten van de gekleurde huisjes en de hordes toeristen die voorbij trekken. Om 6 uur konden we fietsen ophalen bij de free bike rental. De volgende dag zijn we met de trein naar Helsingør vertrokken, bij het kasteel van Hamlet geweest en het leuke centrum weer bezocht. Vervolgens met de trein naar Hillerød waar Frediksborg slot ligt, hier was ik nog niet geweest maar het was een erg mooi kasteel. ’s Avonds was de gemaskerde afscheidsfuif van Silke, de enige Vlaamse uit het harem hier in de flat. Ik kreeg nog een heel leuk kaartje van haar, waarvan ze eerst dacht dat de Deense koningin er op stond, maar ze lijkt meer op de dame van de plaatselijke afhaalchinees. Ik zal verder maar geen grappen maken over Belgen, gelukkig was ze er zelf ook al achter gekomen. Ze schreef een stiekeme fan te zijn van mijn lange blogs, Amai Silke, das plezant om te horen, hè! De zaterdag hebben we de fiets gepakt richting Bakken, langs de Deense kust richting het grote herten park, waar we tevens weer van de heerlijke zon hebben kunnen genieten en ter afsluiting nog door het pretpark/kermis in Bakken gelopen. Toen ik voorstelde om een ritje in de houten achtbaan te maken had ik dat achteraf beter niet kunnen doen. Ik heb zeker nog 3 uur last gehad voor oorsuizen en gepiep in mijn oren, alsof we te pletter vielen, zo hard werd er gegild, terwijl het maar een oude gammele achtbaan was. De zondag begon in Frederiksberg have, helaas met wat druppels regen, maar eindelijk wel de olifanten gespot. Na een lunch op de kade zijn we als goed burger naar de kerk geweest, de Vor Frelser Kirk, je kan de toren beklimmen via smalle houten trappetje komt je boven op de kerk, het laatste gedeelte van de toren gaat buiten om via een wenteltrap, in de harde wind heb je een mooi uitzicht op de stad. Via Noma en Christiania naar Rosenborg Slot, waar we nog van de zon hebben kunnen genieten en een straat muzikant. Maandag moest ik gewoon naar school voor de sensorische testen, dus ik had de dames precies geïnstrueerd hoe te fietsen naar het centrum om te shoppen, zelfs een blinde had het kunnen vinden, maar alsnog hadden ze 5 Denen nodig om het te vinden. Gelukkig trof ik ze ’s avonds in levende lijven aan voor het aan mij getrakteerde diner bij de Griek. Dinsdag ochtend was ik weer op school en toen ik rond 12 uur terug was waren de dames gelukkig net wakker. Begin van de middag heb ik ze naar het vliegveld gebracht, als ik ze alleen had laten gaan waren nu waarschijnlijk nog onderweg geweest, en op het vliegveld staan gelukkig overal wegwijsbordjes. Verder hebben ze zich keurig dragen, met helpen koken, afwassen en de bezem of stofzuiger er door, toch wel handig die vrouwen over de vloer.

Einde tweede bedrijf.

 
Begin derde bedrijf:
Het begon allemaal op de vroege donderdagochtend van de 29e mei 2014, om 8.05 lande het vliegtuig uit Nederland met daarin geen bekende voor mij, ik kon me dus nog lekker een keertje omdraaien in bed. Omdat het erg mooi weer was heb ik de fiets gepakt en ben ik naar en rond het vliegveld gefietst, ik was daar al 3 donderdagen in mei geweest tenslotte, dus een soort afkick therapie. Als je er dan even staat te kijken tussen de telelenzen van de vliegtuig spotters voel je je toch een beetje ongemakkelijke met je iPhone. Als het kleinste jongetje van de klas dat er eigenlijk niet bij hoort. Onder weg daarheen kom je nog langs een aangelegd strandpark waar vele mensen kunnen zonnen, barbecueën of (water)sporten. Na het vliegtuigspotten van donderdag, zaterdag naar de nieuwe cruiseterminal gefietst. Tussen de container opslagplaatsen door en de touringcars die groepen bejaarden aan- en afvoeren. Vanaf de terminal kan je de stad mooi zien liggen. Zaterdagavond ben ik naar Tivoli gefietst elke zaterdagavond heb je daar een vuurwerk en lichtshow met muziek van 10 minuten. Het was een erg mooie show, erg leuk dus. Maandag naar ging we met de bus op schoolreisje naar Chr. Hansen, een grote Deense ingrediënten leverancier, na saaie presentaties kregen we een lunch aangeboden. Het was het meeste luxe en lekkerste all you can eat lunch buffet wat ik ooit bij een bedrijf hat gezien. Heerlijk gegeten dus, als werknemer krijg je dat elke dag, voor een kleine vergoeding, achteraf gezien een zeer interessant bedrijf dus. Maandagavond hebben we met een groep de common room schoongemaakt, als beloning werden we achteraf of beer en pizza getrakteerd. Dinsdagmiddag een schoolreisje naar Carlsberg, we hebben een leuke rondleiding gehad door de laboratoria en de kleine test brouwerij. Was er na het bezoek aan de Heineken fabriek in Zoeterwoude nog 45 minuten gratis beer, all you can drink. Kregen we hier maar vier kleine biertjes, waarvan drie met een bijsmaak die veel bij bier voorkomt.

Einde derde bedrijf.

Begin vierde bedrijf:
Het begon allemaal op de vroege woensdagavond de 4e juni 2014, Distortion. Het grootste vijf dagen durende festival in Kopenhagen, waarvan de eerste twee dagen gratis straatfeesten zijn. Grote straten in een wijk worden afgesloten en de volgende dag weer een andere wijk. Het is net Koninginnenach overal is muziek en een mensen massa loopt drinkend, me je zelf meegebrachte bier, dronken door de straten. Het zijn echter geen bands, maar dj’s en de muziek is wat alternatiever. Zo ook de mensen die er rond lopen, dus genoeg te zien. Verder gebeurt er van alles en dat maakt het ook weer heel leuk zoals een schuimparty op een brug waar het verkeer normaal de lucht vervuilt. En donderdag eigenlijk weer het hele verhaal op nieuw maar in een andere wijk. Zaterdag was er Cope’n’waken, waar wakeboarders achter een lier door de gracht werden getrokken via schansen etc. die er voor de gelegenheid waren neergelegd. Dinsdagochtend de eindpresentatie gehouden van het project, die ging goed. Dinsdagavond nog een gezellige dubbele verjaardagsparty gehad. Uiteindelijk donderdag het verslag van het project ingeleverd, waar we gedurende het derde en vierde bedrijf druk bezig waren.

Einde vierde bedrijf.

Verder heb ik de afgelopen tijd dankzij het mooie veel gefietst in en rond Kopenhagen. De stad zelf is al erg mooi en al rond fietsend kom je steeds weer leuke dingen tegen in de stad. Veel groen, of oude haven constructies die er nog staan als goed onderhouden monument of als speeltuin voor kinderen. Springt de Nederlandse jeugd met gevaar voor eigen leven van bruggen het water in. Hier zijn (hoge) springplanken gebouwd in een afgezet stuk van het water. In de stad en ook daarbuiten heb je vele prachtige parken en natuurgebieden waar de Denen massaal zijn de vinden, al bij de eerste zonnestraal. In soms al 10 minuten fietsen moet je niet raar opkijken als je Nils Holgerson en de complete ganzen familie tegen komt, of een groep herten die voorbij springt of je moet remmen voor een overstekende koe. Al met al snap ik wel waarom de Denen het gelukkigste volk ter wereld zijn.

En ohja, dit zingen de Italianen steeds voor mij, waarbij Rudy Yoeri wordt, natuurlijk. Geen idee waar ze dat op baseren (A)
https://www.youtube.com/watch?v=IbqiCxEIeEo

Met het verbreken van mijn persoonlijk record blog schrijven lijkt mij dit wel een mooi eind van deze (op één na laatste) blog. De volgende keer meer over het WK, mijn tentamen en mijn laatste dagen in Kopenhagen.

Knus fra Yoeri
xxx