Yoeri in Osnabrück week 2

Hallo Vriendjes en Vriendinnetjes,

Weer een week en veel belevenissen verder, zal ik het dit keer wat korter proberen te houden!
Dinsdag gewoon de les gevolgd, hoewel heel gewoon was die niet helemaal. Toen de docente een verhaal vertelde, werd ze ineens heel emotioneel en toen begon ze te huilen. In de klas keken we elkaar echt aan van oh ok, wat gebeurt hier nou weer:S Gelukkig stopte ze snel en konden we ons weer met de les bezig houden, beetje zitten huilen in mijn lestijd. :S
Dinsdagavond was het feest bij de Italianen/Spanjaarden in de flat. Ze hadden heel de groep studenten (100) en tutoren uitgenodigd, het was dus een drukte van belang Ze hadden in de tuin allemaal kaarsjes neergezet, ze hadden 2 verschillende pasta’s waarvan we allemaal wat kregen verder had iedereen zelf drank meegenomen dus er was genoeg te drinken. Zo werd het een heel gezellige boel. Rond half 2 zijn we naar een studentenclub gegaan, daar was een groot feest (In Osnabrück kan je van dinsdag t/m zondag uit, maandag is de rustdag en dinsdag de studentenavond) rond tussen 3 en half 4 zijn we weer naar buiten gegaan. Omdat ik zo eind uit de stad woon, bood 1 van die Italianen aan om bij hem te pitten. Hij had nog een matje op zijn kamer liggen. Ik mocht in zijn bed liggen en hij zou op het matje gaan. Ik ben toen als een blok in slaap gevallen, toen ik rond 7 uur ff wakker werd lag die naast me, Löffeltje Löffeltje, bijna. Was dus ff schrikken:P Ben gewoon wezen liggen en heb verder geslapen. Hij vertelde me dat hij het matje toch wel erg hard vond. Tot er om 8.00 uur keihard op de deur werd gebonkt, daar stond een woedende huisbaas. In schreeuwde in het Duits: Wie viel Leuten, wie viel Leuten? Waarop die Italiaan heel droog antwoorden: 10. We moesten met de gang alles binnen een uur opruimen anders zou hun huurcontract verbroken worden. En dus was ik ook de pineut, waar ik gehoopt had nog tot 11 uur uit te kunnen slapen, stond ik om 8 uur al te poetsen en o.a. kaarsvet van de tegels te schrapen. Ze moeten ook altijd mij hebben:( Na een uur glom alles als een spiegel, maar heb ik niet meer geslapen.
De woensdagmiddag hadden we weer Fachsprache. De techniek is vooral op auto’s gericht, niet de techniek waar ik echt mee te maken heb, maar verder is het wel interessant. En daarnaast is het ook gewoon Duits, alleen zijn de voorbeelden gericht op (auto)techniek.
Wat wel heel grappig is dat alle docenten volledig op de hoogte zijn van het uitgaansleven in Osnabrück. Met vragen over uitgaan hoef je dus niet bij Duitse studenten terecht, maar je kan het ook gewoon aan de docenten vragen.
Woensdagavond na de les gelijk richting huis, gegeten, film gekeken en vroeg gaan slapen. (Dit keer gelukkig alleen)
Donderdag ochtend weer naar de Duitsles, toen heb ik ook eindelijk mijn studentenpas gehad. Hiermee kan ik nu gratis met ov in noord-west Duitsland, kan ik me aanmelden bij de gemeente en me bankrekening openen. Donderdagmiddag na de lunch ben ik met Joep (1 van de Nederlanders) eerst naar de bank gegaan om een rekening te openen. En daarna naar het Stadhuis. Hier moesten we ons melden bij het buitenlandersbureau. We hadden 2 nummertjes gehad van klasgenoten die hadden 2 keer een nummertje gehad, zo waren we al na 5 minuten aan de beurt, en hoefden we geen uur te wachten. We hadden dus geluk, de wachtruimte zat vol met niet Europeanen (ik ben zelf natuurlijk ook een buitenlander, dus kan dat daar moeilijk zeggen) die voor een asielaanvraag en dergelijke kwamen. Ik moest adresgegevens achterlaten, verzekeringspasjes laten zien en verklaren dat ik genoeg geld had om zelf te onderhouden en geen geld nodig heb van de Duitse regering. Toen heb ik een verblijfsdocument gehad, dat ik voor onbepaalde tijd in Duitsland mag verblijven.
Donderdag avond ben ik druk bezig geweest met een gedicht voor een stel dat binnenkort 25 jaar getrouwd is. Ook heb ik me tas ingepakt.
Vrijdag bepakt en bezakt met de bus naar school, mijn semesterticket was pas vanaf zaterdag geldig maar dat zit geen buschauffeur dus dat scheelde weer €4,40.
Ik mocht het laatste half uurtje skippen, zodat ik me trein haalde en op tijd thuis was voor ADO. Dit het eigenlijk niet gehoeven, want ik had dan niets gemist bij Ado.
Het weekend met het 25 jarig huwelijk van me ouders en tegelijk ook een beetje het vaarwel feestje van mij & Nanou was verder top, zoals velen van jullie al weten. Ben weer veel te veel verwend!
Zondagavond om 18 uur met de trein terug van Mariahoeven, het was erg rustig dus kon mooi bij een stopcontact gaan zitten en vast beginnen met me blogje.
Maandagochtend met een slaapgebrek weer de lessen in. De lerares begon bij een verhaal over haar zoontje weer bijna te huilen, volgens mij is het een emotioneel wrak.
Het weer is hier eigenlijk nog steeds prima, maar wel grote temperatuurverschillen, ’s ochtends is het hier nu vaak onder de 10 graden maar overdag boven de 25. Nog prima fiets weer dus al ben ik wel (volgens traditie) bijna al weer gevallen. Bleef met me schoen klem zitten tussen me trapper en grond(door een kuil) Met wat geslinger ben ik gelukkig wel blijven zitten.
Na de lessen om half 2 eet ik altijd warm in de Mensa, dan zorg ik ook dat ik me dagelijkse portie groenten binnenkrijg. Vaak is het iets van groenten, vlees een aarappels, of iets van een pasta. Voor €3,50 heb je daar wel een goede maaltijd, en het is elke dag wat anders. 2 jaar geleden zijn ze ook uitgeroepen tot beste Mensa van Duitsland, met het beste eten.
En de magnetron maaltijden die ik soms nog eet zien er ook nog niet zo slecht uit, ze bevatten geen smaakversterkers, aromastoffen of kleurstoffen. Er staan geen E-nummers op de ingrediëntenlijst, of stoffen waarvan ik de naam niet kan uitspreken. Ze bevatten wel allemaal veel zout.
Zo had ik vorige week een stuk voorgebakken kip filet op, die je in de magnetron kon opwarmen, voor op brood, die bevatte 105% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid natruim (zout). Dus als ik in januari terug komen heb ik niet alleen een nieuwe lever nodig maar ook nieuwe nieren.

Bij me vorige blogje heb ik afgelopen weekend nog wat foto’s geplaatst, elke keer als ik in Nederland ben zal ik dit proberen te doen, omdat het hier te veel van mijn internet kost.

Word vervolgd!!

Alles Gute und liebe Grüße,
Yoeri