Feest, Pech, Sneeuw & tentamens - Reisverslag uit Osnabrück, Duitsland van Yoeri Verbaan - WaarBenJij.nu Feest, Pech, Sneeuw & tentamens - Reisverslag uit Osnabrück, Duitsland van Yoeri Verbaan - WaarBenJij.nu

Feest, Pech, Sneeuw & tentamens

Door: Yoeri Verbaan

Blijf op de hoogte en volg Yoeri

19 Januari 2013 | Duitsland, Osnabrück

Hallo Vriendjes en Vriendinnetjes en overige lezers,

Ik hoop dat jullie de jaarwisseling hebben overleefd en jullie je ogen nog hebben om deze blog te lezen. Speciaal voor deze koude winterdagen, waar je langer in de file staat als op je werk bent, een extra lange versie. Ik ben het jaar fris begonnen met de nieuwsjaarduik, ik werd er natuurlijk weer uitgepikt door TV-West met een prachtige natuurdocumentaire tot gevolg. Ik hoorde zelfs dat Greenpeace nog onderweg was omdat ze dachten dat er een zeldzamen witte bultrug was aangespoeld, maar dat was ik gewoon.
Volgegeten met oliebollen moest 2 januari alweer vroeg terug naar Osnabrück. Ook hier in Duitsland lagen de straten nog vol met vuurwerk o.a. de glasbakken hadden het zwaar te verduren. Mijn Angolese ganggenoot kwam met een oranje Unoxmuts binnen, hij was met kerst en oud en nieuw bij vrienden in ‘s-Gravenzande geweest, je moet er maar zin in hebben. Om 13 uur had ik practicum, dit was alleen een demonstratie en ik stond na een uurtje al weer buiten, en zo begon het weekend toch al weer erg vroeg. Donderdag en vrijdag lekker rustig aan gedaan, ik was van plan wat te gaan leren, maar dat heb ik toen vakkundig weten uit te stellen. Vrijdagavond kwamen Berend en Duncan met de trein aan uit Nederland, voor een feestweekendje Osnabrück. Spullen in het prachtige hostel gezet, de heren hadden de luxe 2 persoonskamer ensuite. Daarna weer heerlijk gegeten bij de Kartoffelkeller, als toetje van de maand was vanille ijs met Cranberry’s. Dit leek ons wel lekker, maar viel vies tegen toen het kwam, het was een sloot warme cranberry’s waar een bolletje ijs in dreef en een toefje slagroom. Wij hadden natuurlijk gehoopt op een berg ijs met 3 cranberry’s. Als een echte man heeft Duncan de slagroom en het ijs uit de cranberry’s gevist, en de cranberry’s laten staan. Ik en Berend dachten aan de kindjes in Afrika en hebben alle besjes opgegeten.
Via een Duitse kneipe uiteindelijk naar Alando, waar we de Duitsers weer is hebben laten zien wat dansen is en we de Beck’s ons hebben laten smaken. Opmerkelijk was toen Seven nation Army werd gespeeld en de heren heel brutaal (maar zoals in Nederland de gewoonte is) “alle Duitsers zijn homo” zongen begonnen er allemaal Duitsers enthousiast mee te zingen en te springen, opmerkelijk.
Zaterdag hebben we een bezoek gebracht aan het voetbalstadion de OsnaTel-Areana van VFL-Osnabrück, er gaan 16.000 man, en dat is niet gek als je Bundesliga 3 speelt.
Daarna naar een muziek winkel voor Berend, naar wat gitaren kijken. Toen de verkoper vroeg of hij ons kon helpen, we zeiden nee en dat we uit Nederland komen en toen zij de man in het Nederlands: Veel plezier met kijken dan. Op een toon van: Nederlanders kijken kijken, niet kopen. Als de Osnabrückers horen dat je uit Nederland komt, merk je toch wel dat ze vaak nog wat kleine woordjes Nederlands kunnen, Goeden morgen, tot zien, dank je wel etc. Ze zijn dan ook allemaal verzot op Enschede, de mannen vaak op FC Twente en de vrouwen op het winkelaanbod en de koopzondagen, die in Duitsland verboden zijn. In de stad hangen ook grote billboards met reclame voor Enschede.
Na de muziekwinkel naar het Nettebad. Daarna bij mij thuis gekookt en gegeten. ’s Avonds weer naar Alando, er was een 80’s Party, helaas dachten een aantal bezoekers waarschijnlijk dat het een feest was voor 80’ers en niet dat het om de muziek stijl ging. De gemiddelde leeftijd lag dus ook een stuk hoger als normaal, maar ook nu hebben we weer dansles gegeven en hebben we het zelfs gemaakt tot mainstage.
Toen Berend en Duncan vaarwel gezegd, zij gingen zondag ochtend te vroeg weer terug naar Nederland. De zondag verder rustig aan gedaan.
Maandag, dinsdag en woensdag waren me laatste colleges in Osnabrück. Maandag had ik niet veel geluk want toen ik terug kwam zat er een grote vogelepoep op me fietszadel. Geluk bij een ongeluk lag er een verdwaald schoon zakdoekje op de grond. Ook me versnellingen deden het niet meer, gelukkig was de huidige versnelling een goede. En dan natuurlijk ook de scheiding tussen Sylvie en Rafael die je niet koud laat. Ook op de dodesheide sloeg een dodelijke stilte toe, door de komende tentamens en de bijkomende tentamenstress, nam het beetje gezelligheid dat er was erg sterk af. Allemaal niet om erg vrolijk van te worden. Donderdag nog wezen zwemmen, het was erg druk, dus dat was wat minder, toch nog 2,5 kunnen zwemmen. Als je ziet hoe slecht sommige mensen zwemmen, met borstcrawl eerst helemaal naar links gedraaid en dan rechts, dan weer links etc. of ze bang zijn dat er een auto aan kan komen ofzo.
Vrijdag even naar de stad geweest, bankrekening opgezegd en hostel geboekt voor mij, voor het laatste weekend in Osnabrück omdat ik dan al me kamer uit moet. Verder wat geleerd. Zaterdagavond was het dan eindelijk tijd voor een feestje. Eerst een afscheidsfeestje van een Amerikaanse die deze week al vertrok. Verder was het ook gelijk het afscheid van vele anderen omdat ze al snel vertrekken of omdat ik in het weekend in Nederland ben. Ook nog naar Sonnedeck geweest, dus nog wel een gezellig avondje. Totdat ik naar huis ging toen ik bij mijn fiets kwam was mijn licht kapot en er afgetrapt/geslagen en me dynamo verbogen. Me achterlicht deed het nog alleen de voorlamp was overleden. Met me telefoon waar licht van afkomt in me borstzak zingend naar huis gefietst. Totdat er een auto langzaam naast me kwam rijden, en toen ik op zei keek zag ik dat er Polizei op de auto stond en het verzoek of ik ff wilde stoppen. De inschatting dat de Polizeiauto sneller is dan mijn fiets heb ik dit ook maar gedaan. De vraag wat er met mijn fietslicht aan de hand was, en dat met mijn telefoon toch ook niet echt een oplossing was. Moest me ID-laten zien en ze wilde weten waar ik heen ging, en alleen naar huis was niet voldoende. Ik mocht gelukkig verder, lopend dat wel, ook omdat ik niet helemaal nuchter meer was, dus was nog een lekker wandelingetje van 25 minuten door de kou.
Zondagavond bij Yvonne wezen eten, Flammenkuchen gemaakt (kruising tussen pizza en quiche) was erg lekker en ook nog een chocoladetuffelcake gemaakt, om jullie niet te veel te laten kwijlen op jullie toetsenbord zal ik daar niet te diep op ingaan. Maar hij was heel lekker met roomboter, slagroom, veel chocolade. Een chocoladecake met zo chocolade crème laag er op en wat sinaasappel voor de frisheid. Een Spanjaard die we ook een stuk hadden gegeven had het niet helemaal op gegeten want dan kon die er de volgende dag weer van genieten, erg schattig. Nu heb ik er zelf ook 3 dagen van kunnen snoepen(A)
Inmiddels was het behoorlijk gaan sneeuwen, door mijn kapotte fiets was ik gelukkig met de bus. Maandag ben ik met gevaar voor eigen leven weer op de fiets gestapt richting de fietsenmaker, met 1 veredelde valpartij ging het gelukkig goed. Toen ik weer in een bomvolle bus terug zat met tientallen schoolkinderen als sardientjes in een blik, stond ik natuurlijk achterin. Toen ik mij realiseerde dat ik al mijn sleutels in de fiets bij de fietsenmaker had laten zitten. Ik ben toen toch maar 2 haltes blijven staan, omdat al die mensen anders wel weer zullen denken waarom loop je helemaal naar achter als je er gelijk weer uit moet. Toen met de bus dus terug, bij de fietsenmaker werd ik vriendelijk uitgelachen, toen via de supermarkt weer naar huis.
Dinsdag had ik dan mijn eerste tentamen Lebensmitteltechnik (procesrekenen), ik had me goed voorbereid, het waren hoofdzakelijk rekenopgaven, dus dat leert makkelijk en ik vind dat ook niet zo moeilijk. Toch was ik wel erg zenuwachtig, omdat het natuurlijk wel een hele nieuwe ervaring was. Ik was een halfuur voor het tentamen aanwezig toch waren allen anderen al aanwezig. Voor me dyslexie krijg ik ook hier tentamens op A3 formaat en 20% extra tijd (24 minuten). Ook mag ik een Duits-Nederlands woordenboek gebruiken. Het tentamen maken ze hier op gewoon wit papier, of je mag je eigen schrijfpapier meenemen. Had gelukkig nog wat lijntjes papier bij me, anders schrijf ik alles schuin. Ook mag je hier gewoon vragen stellen tijden het tentamen. Een voordeel is dat je in Duitsland maar 50% van de punten hoeft te halen voor een voldoende en niet 55% zoals bij Inholland. Verder waren de vragen soms wat moeilijk uit de tekst te filtreren. Het zijn dan ook geen vragen maar opdrachten. Verder is het tentamen prima gegaan, de opdrachten kwamen goed overeen met wat we geoefend hadden in de les, ik denk dan ook wel dat ik dit tentamen gehaald heb. Over de volgende 4 in de komende 2 weken, ben ik een stuk minder zeker. Dit zijn meer theorie tentamens, en voor alle 4 geld dat je veel meer stof moet leren, de stof is ook veel gedetailleerder is, de voorbeeldvragen die ik heb gezien zijn ook een stuk moeilijker dan in Nederland. Daarnaast is de stof natuurlijk in het Duits.
Voor het Lebensmitteltechnik tentamen had ik Yvonnes rekenmachine geleend, ik had alleen me grafische bij me en die mag je natuurlijk niet gebruiken. Dinsdagavond kwam ze die weer ophalen en heeft ze gelijk een hapje meegegeten. Daarna ben ik begonnen met inpakken van me spullen, posters van de muur etc. Kwam nog steeds confetti tegen van 3 oktober. Woensdag kwamen me ouders om me kamer te schilderen, dat is verplicht waar ik woon en omdat toen de beste mogelijkheid was, heb ik dat gelijk gedaan. Het verven ging vrij vlug en was eigenlijk ook niet nodig, maar alles is weer bijgewerkt, me kamer is vrij saai en ben dan ook blij dat ik nog maar 5 nachtjes daar hoef te slapen. Na het schilderen ben ik mee naar huis gereden, daar kan ik toch fijner leren en ik pas daar tenminste normaal onder het bureau. Volgende week ga ik dan terug voor 2 tentamens en de week erna ook dan blijf ik ook het laatste weekend om nog feestelijk afscheid te nemen van Osnabrück.
Verder hebben ze in Duitsland ook gewoon rookworst, niet van Unox maar gewoon verst en dan heet het Kohlwurst, en een blikje tonijn is hier niet in olie of zoutwater maar im eigenen saft, dat klinkt marketing technisch toch een stuk mooie voor zoutwater.

Nou dat was me weer een spannend avontuur zeg, helaas al weer het op een na laatste, ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh.
De foto’s staan er ook weer bij en ook op facebook.

tot de volgende keer!

Liefs Yoeri
Xxx

  • 19 Januari 2013 - 13:42

    Papa:

    Weer met veel plezier gelezen veel succes met je tentamens.

  • 21 Januari 2013 - 16:57

    J.van Den Berge:

    Hallo Yoeri,

    Bedankt weer voor je uitgebeide blog en wensen je veel succes
    met je tentamens met groetjes van Opa en Oma.
    Toy, Toy,Toy.

  • 24 Januari 2013 - 13:49

    Thomas:

    En jij komt er wel vanaf met een waarschuwing :(... Misschien had het dan ook wel te maken dat ik niet alleen een slecht licht had maar ook door rood reed?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Yoeri

Levensgenieter en master student Sensory Science

Actief sinds 15 Aug. 2012
Verslag gelezen: 622
Totaal aantal bezoekers 34450

Voorgaande reizen:

14 April 2015 - 18 Oktober 2015

Afstuderen bij Coca-Cola Brussel

31 Januari 2014 - 10 Juli 2014

Studie aan de Københavns Universitet

20 Augustus 2012 - 31 Januari 2013

Studie aan de Hochschule Osnabrück

Landen bezocht: